برده واژه ای بیگانه در فرهنگ ایرانیان

به امپراطوری های تاریخ بنگرید،چه قبل از رنسانس چه بعد از رنسانس برده عضو جدا نشدنی و بسیار ارزشمند برای فاتحان محسوب میشود از رومیان،بزرگترین ملت برده دار تا در میان ترکان عثمانی(به نوعی دیگر)تجارت برده رواج داشت حتی سیاهپوستان که در امپراطوری های دیگر اغلب برده بودند در بین قبایل خود تجارت برده میکردند گرفتن مردان و زنان ملت مغلوب بعنوان برده حق طبیعی فاتح محسوب میشد
حتی حتی حتی مسلمانان با تمامی ادعاهای الهیشان به نوعی برده داری میکردند و از کنیزان به عنوان بردگان جنسی استفاده میکردند و به نوعی تعریف برده داری را مطابق با میل خودشان تغییر دادند , البته بردگان مرد و غلام نیز داشتند( که غلام نیز همان برده مرد است که علاوه بربردگی  از آنها استفاده جنسی برده میشد.
ولی یک استثنا به بزرگی تمام تاریخ وجود دارد و آن امپراطوری ایرانیان است
برده داری در امپراطوری های ملت ایران چه در زمان ماد ها چه در زمان هخامنشیان،اشکانیان،ساسانیان حتی در زمان حکومتهای مقتدر ایرانی بعد از اسلام اعم از صفویان و افشاریان امری ناپسند و نکوهش شده بود.
ایرانیان با مغلوبان خود بسیار مهربان بودند و رفتار جوانمردانه ی آنها با شکست خوردگان زبانزد خاص و عام بود
هرودوت مورخ یونانی که اغلب از ایران به گزافه سخن گفته میگوید رفتار ایرانیان با شکست خوردگان خود ستودنیست سرپرسی سایکس نیز میگوید ایران بهشت بردگان بود
این قضیه زمانی ارزش دو چندان میابد که اشکانیان و ساسانیان با رومیان که بزرگترین ملت برده دار تاریخند همدوره بودند و در زمانی که رومیان از بردگان در سپاه خود استفاده میکردند حتی این رقابت هم موجب بکارگیری ایرانیان از بردگان نشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: